منبع: http://www.interniche.org/en/conscientious/testimonies/angelaewing
مترجم: پرنیا صابر، دانشجوی دامپزشکی دانشگاه علوم تحقیقات
من آنجلا اوینگ ، تکنسین قلب هستم . و این یعنی انجام دادن تستهای پزشکی متعدد روی مردمی که بیماری قلبی دارند.  من در سال ۱۹۹۵ ادامه ی تحصیل را در رشته علوم کلینیکی در دانشگاه
NESCOT
شروع کردم. کسانی که ثبت نام کرده بودند مثل من تکنسین بیمارستان بودند که روزهایشان را با کار کردن با مردم میگذراندند.

سال اول در کلاسها از بافت های حیوانی مثل سلولهای میمون سبز برای کلاسهای عملی استفاده میشد. حالا که فکر میکنم برای شرکت در اینکارها پشیمانم.

در سال دوم در یکی از قسمت های درس فارماکولوژی که مخصوص مطالعه داروهایی مثل داروهای قلبی، که ممکن است برای مریض هایی که ما با آنها کار میکنیم، تجویز شود، بود.
یک روز از ما خواسته شد آزمایشی برای مطالعه اثر دارو انجام دهیم. به عنوان یک تکنسین واقعا مشتاق بودم که این کار را یاد بگیرم. در واقع بسیاری از بیماران سوال میکنند که این دارو برای چه کاری است. به هر حال انتظار داشتیم اثر این داروها را روی قلب ایزوله شده از قورباغه مرده که هنوز ضربان دارد مشاهده کنیم نه روی قورباغه زنده !

این آزمایش ترسناک ۲ روز ادامه داشت و قورباغه ها همچنان زنده بودند. همراه با یک دانشجوی دیگر به استاد راهنما گفتم که نمیخواهم در دوره تحصیلم حیوانات را بکشم و آزمایشی را تکرار کنم که نتیجه آن در حال حاضر مشخص است، پرسیدم که آیا ممکن است کار دیگری مثل استفاده از نرم افزارهای اموزشی انجام دهیم که باعث مرگ قورباغه ها نشود یا خیر.
آزمایش ادامه داشت… من گفتم در کلاسهای بعدازظهر حضور نمیابم،  ولی هیچ ترتیبی برای من داده نشد تا در کلاس دیگری حاضر شوم یا از جایگزینها استفاده کنم. روز بعد به سادگی به من گفته شد از نتایج آزمایش فرد دیگری گزارش بنویسم و این برای من واضح بود که استفاده از نتایج به دست آمده از این روش ، خود نوعی مشارکت در این کار است.
من نامه ای به رییس دانشکده نوشتم و گفتم دوست ندارم در هیچ آزمایشی که شامل آسیب زدن یا کشتن حیوانات است، شرکت کنم.  مخصوصا در دوره آموزشی ای که تنها برای تکنسین هایی که با مردم سر و کار دارند برگزار میشود…هیچ پاسخی داده نشد.

از استاد راهنما خواستم که اگر ممکن است خودم یک راه انسانی برای گرفتن نتایج مناسب پیدا کنم. پاسخ نسبتا مبهم بود: فقط نتایج خوبی نیاز است!
من در بین روشهای جایگزین برای آموزش تحقیق میکردم، از دکتر
Hawen Trust
پرس و جو کردم، کسی که به من گفت آزمایشهای مشابهی را میتوان با برنامه های کامپیوتری انجام داد و آزمایش روی قورباغه ها یک روش قدیمی است.

یک پکیج مناسب از
خریدم و  sheffiled bioscience programs
نمونه مشابهی هم از اینترنیش قرض گرفتم و از آنها برای انجام آزمایش استفاده کردم. نتیجه را به صورت گزارش نوشتم و ارائه دادم.

از ملاقات با رییس دانشکده که به من گفته بود “در موقعیت خودت در این دوره تجدید نظر کن”  ناراضی بودم. همچنین  فهمیدم آنها درنظر دارند سال آینده روی ایلئوم خوکچه هندی آزمایش کنم. دانشکده به طور واضح نپذیرفته بود که روی حیوانات آزمایش نکند و از جایگزینها استفاده کند.
من هم قبول نکرده بودم که آن کارها را تکرار کنم.

(( روی موقعیت خودت تجدید نظر کن )) :  این دقیقا همان کاری بود که من و همکلاسیم انجام دادیم ما هر دو
را ترک کردیم و من به کالج NESCOT
لندن رفتم و پشت سرم را هم نگاه نکردم.  westminster
در این کالج از من خواسته نمیشود هیچ آزمایش ترسناکی انجام دهم. در اینجا هم یک کلاس تشریح و کالبدشکافی بود ولی درخواست من برای حضور نیافتن در کلاس خیلی موثر بود و جایگزین هایی از جمله مولاژ برای من تهیه شد.

هر دو آزمایش ایلئوم خوکچه هندی و قلب ایزوله شده قورباغه، اکنون در قالب یک سی دی کامپیوتری موجودند.
آخرین باری که با
زدم   حرف NESCOT
هیچ برنامه ای برای تهیه این جایگزین ها نداشتند و در عوض دنبال خرید تعداد بیشتری قورباغه و خوکچه هندی برای کلاسهای سال بعد بودند.